Lembranza

Repasando la lista de nuestro curso he visto varias cruces y creo que estaría bien acordarnos de ellos en nuestro blog. Un abrazo. Pedro



IN MEMORIAM

De aqueles queridos compañeiros que xa non están connosco:

Benigno
José Mª
Servando
Antonio
Ramón Penela
G. Pérez Alonso
S. del Río Somoza
Manuel Sanfiz
José Santiso
Ramón Sucasas

E todos aqueles dos que teñen falecido sen que nós o souberamos.

Se de algo foi boa escola o Seminario é de amizade.     
    Nos diferentes camiños polos que a vida nos levou a cada un de nós, entablamos relacións con moita e moi diversa xente. Xente xenerosa e xente cobizosa, xente nobre e xente ruín, xente leda e xente coa perpetua marca da dor nas súas faccións. Pero a toda esa xente faltáballe algo que só atopamos naqueles amigos de verdade cos que compartimos algo que con ninguén outro temos compartido: a nosa infancia.
    É unha amizade íntima, que non precisa de definicións. É o sorriso que sae de dentro ao ver aquel compañeiro que levas tanto tempo sen ver e que aparece na reunión cun “Ola, amigos!”.

Amizade:

    Corazóns que latexan ao unísono
    cando a vida os golpea e os maltrata.
    Corazóns que se senten sempre unidos,
    na ledicia ou na dolor que os abafa.

    Miradas que traspasan o tempo e o espazo
    para estar co amigo que as agarda. 
    Miradas cómplices, que o comparten todo,
    e a cambio non esperan do outro nada.

    Ter un un amigo é ser dous veces un.
    É vivir dúas vidas dunha vegada.
    Ter un amigo, amigo, ti o sabes ben,
    foi terte a ti.
    Grazas! 


                                        Pedro J. Rovira